De koopkrachtbinding voor Amsterdammers met Amsterdam is ook uitgerekend. Dit is het deel van de Amsterdammers dat in de stad als geheel dagelijkse boodschappen koopt. In dit geval is koopkrachtbinding voor dagelijkse boodschappen 95 procent. Vijf procent wordt buiten de stad of online aangeschaft.

De koopkrachtbinding voor niet-dagelijkse boodschappen is 66 procent. Bijna een kwart vloeit af naar het internet en tien procent is buiten de stad aangeschaft. De koopkrachtbinding van stadsdeelbewoners met hun stadsdeel is lager omdat een substantieel deel van de niet-dagelijkse boodschappen in Centrum wordt aangeschaft of bijvoorbeeld in een grote woon- en interieurwinkel in Amsterdam Zuidoost.

Minder winkels, meer winkelmeters

Het aantal winkelvestigingen is in tien jaar tijd met tien procent gedaald, terwijl het winkelvloeroppervlak juist is toegenomen. Er is dus sprake van schaalvergroting. De afname van het aantal winkels is goed zichtbaar in het niet-dagelijkse boodschappensegment, waar in tien jaar tijd 14 procent minder winkels zijn geregistreerd.

In het dagelijkse boodschappensegment is het aantal winkels wel toegenomen, te weten met 3 procent. De winkelvloeroppervlakte is met 30 procent toegenomen. Dit komt vooral de toename van het aantal supermarkten.

In veel winkelbranches voor niet-dagelijkse boodschappen is zowel het aantal vestigingen als de winkelvloeroppervlakte afgenomen (boeken- en tijdschriftenbranche, elektronica, meubels). Bij de kledingbranche, de ijzerwaren- en gereedschappenbranche (waaronder doe-het-zelfzaken) is juist sprake van een afname van het aantal winkels en toename van het winkeloppervlak. Ook hier is dus sprake van schaalvergroting. Het aantal warenhuizen is tussen 2008 en 2018 toegenomen dankzij de komst van grote nieuwe spelers zoals Action. Hier tegenover staat dat het totale winkelvloeroppervlak is gedaald als gevolg van het faillissement van V&D.