In het onderzoek analyseerden we de situatie van drie groepen die vaak onvoldoende zeker zijn van werk en van inkomen: jongvolwassenen van 18 tot 21 jaar, alleenstaande ouders met minderjarige kinderen en 50 t/m 66-jarigen. Door veranderingen in hun situatie, denk aan de overgang naar volwassenheid, echtscheiding of ziekte, lopen zij grote risico’s op bestaansonzekerheid.

Binnen alle groepen geldt dat Amsterdammers zonder startkwalificatie (veel) vaker dan gemiddeld een hoge kwetsbaarheidsscore hebben. Die score is gebaseerd op inkomen, opleiding, werk en gezondheid. Een lage score betekent een groter risico op een lage kwaliteit van leven. Daarnaast heeft deze groep vaak hoge woonlasten en problematische schulden.

O&S heeft gegevens verzameld over deze onderwerpen voor een factsheet in het kader van het programma Een (on) zeker bestaan in de stad van het Kenniscentrum Ongelijkheid. De factsheet laat zien dat van alle Amsterdammers 11,7 procent een hoge kwetsbaarheidsscore heeft. Bij alleenstaande ouders geldt dat voor 20,7 procent en in de groep van 50 t/m 65 jaar voor 18,3 procent. Deze groepen hebben relatief vaak een laag inkomen, geen werk of opleiding en hoge zorgkosten.

Zoomen we in op de groep met maximaal een mbo1-opleiding, dan zit ruim de helft van beide groepen in een kwetsbare positie. Jongvolwassenen hebben minder vaak een hoge kwetsbaarheidsscore. Daarentegen hebben jongvolwassenen vaak hoge woonlasten.