Sommige bewoners durven niet te melden en voelen zich in de steek gelaten

Bewoners die zich onveilig voelen in De Kleine Werelddurven sommige dingen niet, zoals naar bepaalde plekken toe gaan of ’s avonds buiten zijn. Er wordt onderling over de onveiligheid geklaagd, bijvoorbeeld in groepsapps, maar de meldingsbereidheid is laag. Enerzijds zijnbewoners bang voor represailles als zij melden en anderzijds hebben bewoners de indruk dat melden geen zin heeft. Mensen in deze buurt voelen zich in de steek gelaten door de overheid.Een aantal groepen bewoners met onveiligheidsgevoelens is specifiek genoemd: ouderen durven ’s avonds niet naar buiten, vrouwen durven niet te melden en ouders van kinderen vinden het onprettig dat hun kinderen spelen op plekken waar mensen alcohol drinken. Ook de geïnterviewde professionals zelf voelen zich niet altijd veiligin de buurt, met name op donkere plekken. Tot slot geeft een aantal professionals aan dat ervaren overlast of onveiligheid verschilt tussen bewoners met diverse culturele achtergronden, doordat er een verschil kan bestaan in hun normen en waarden en het begrip daarvoor naar elkaar.

Op diverse plekken in de buurt spelen onveiligheidsgevoelens

Geïnterviewden noemden een aantal straten, pleinen en parkeerplaatsen waar onveiligheidsbeleving speelt. Ook is een aantal specifieke flats genoemd waar dit aan de orde is.

Straten/pleinen/parkeerplaatsen:

• Het EWP-plein
• Drijverweg
• Theo Weeversweg
• Elpenmeer (parkeerplaats)
• H. de Cleyndertweg (parkeerplaats)

Flats:

• Dijkwater, Hagenau, Imbos en Lohuis
• Bakkerswaal
• Flats (algemeen) met bergingsgangen, bijv. Mastbos

Onveiligheidsgevoelens komen bij de straten, pleinen en parkeerplaatsen vooral door overlast. Op sommige plekken gaat het om jeugdoverlast,op andere plekken om dronken mensen of drugshandel. Bij de specifieke flats wordt in enkele gevallen ook gehangenen overlast veroorzaakt(bijvoorbeeld jeugdoverlast bij bergingsingangen of bij (gehuurde) garageboxen), maar de problematiek heeft op die plekken ook te maken met de bewoners zelf, zoals onderlinge intimidatie of enkele families/gezinnen die anderen een onveilig gevoel geven.

Oorzaken onveiligheidsbeleving: van jeugdoverlast tot bewoners die zich in de steek gelaten voelen

Geïnterviewden noemden diverse oorzaken voor onveiligheidsgevoelens in De Kleine Wereld. In de buurt wonen volgens hen veel bewoners met (multi)problematiek, zoals armoede, huiselijk geweld en psychische problematiek. Daarnaast zijn voormalig gedetineerden, statushouders en alleenstaande ouders als kwetsbare bewoners genoemd. In de buurt zouden veel kwetsbare bewoners en/of bewoners met problematiek bij elkaar wonen door het huisvestingsbeleid. Omdat deze bewoners hun eigen problematiek hebben, kan men niet bij elkaar terecht. Dit zorgt er, in combinatie met dat bewoners elkaar niet kennen, voor dat de sociale cohesie laag is. Ook is er tussen bewoners problematiek, bijvoorbeeld geluidsoverlast en irritaties maar ook pestgedrag, stalking en intimidatie. Sommige bewoners durven dit niet te melden, andere bewoners spreken elkaar juist aan wat soms leidt tot escalatie. Wat ook een rol kan spelen is dat in de buurtmensen met verschillende culturen en normen en waarden wonen die elkaar niet altijd begrijpen. Bovendien voelen veel bewoners van De Kleine Wereld zich in de steek gelaten. Zo leeft het gevoel dat bewoners niet beschermd worden door politie en handhaving terwijl de indruk bestaat dat dit wel nodig is.

Andere oorzaken van onveiligheidsbeleving hebben meer te maken met de openbare ruimte. Zo voelen bewoners zich onveilig door jeugdoverlast. Voor professionals is dat soms ongrijpbaar omdat de locaties en momenten van jeugdoverlast wisselen. Verder is een aantal keer genoemd dat er veel afval op straat ligt, wat een verloederde en rommelige indruk geeft en daarmee een onveilig gevoel. Verloedering speelt ook bij flats die op de lijst staan om gesloopt te worden. Een ander punt in de openbare ruimte is de verlichting: het is ’s avonds erg donker op straat. Verder oogt de buurt volgens geïnterviewden ongezellig en niet uitnodigend.

Tot slot is criminaliteit door professionals kort aangestipt als oorzaak. Sommige bewoners houden zich bezig met criminaliteit en jongeren uit de wijk kwamen op televisie bij Opsporing Verzocht. Ook is een moord in de buurt de bewoners bijgebleven.

Buurt lijkt gebaat te zijn bij versterking van relaties: tussen bewoners maar ook met professionals

Wat volgens geïnterviewden zou kunnen helpen om de veiligheidsbeleving in de buurt te vergroten, is een betere zichtbaarheid van professionals. Bewoners voelen zich in de steek gelaten en het zou helpen als professionals laagdrempelig benaderbaar zijn. Op dit moment zijn er reeds diverse initiatieven in De Kleine Wereld(gestart) om de zichtbaarheid van professionals te vergroten. Naast een betere zichtbaarheid van professionals wordt ook een betere samenwerking tussen hen aanbevolen zodat er niet langs elkaar heen wordt gewerkt.

Als het gaat om de bewoners zelf, zou het helpen als de sociale cohesie wordt vergroot. Ideeën om dit te bewerkstelligen zijn bijvoorbeeld actieve buurtbewoners of rolmodellen inzetten, activiteiten organiseren en meer aandacht besteden aan nieuwe bewoners. Bovendien denken geïnterviewden dat een grotere sociale cohesie de meldingsbereidheid kan vergroten. Daarbij gaat het zowel om melden voordat iets escaleert als ook om het melden van zorgen over anderen. Verder is een jongerenvoorziening in de buurt genoemd als oplossing tegen jeugdoverlast en hebben sommige jongeren extra aandacht nodig om op het rechte pad te blijven. Daarnaast zouden andere keuzes in het huisvestingsbeleid ervoor kunnen zorgen dat er minder kwetsbare bewoners bij elkaar wonen.

Conclusie

In De Kleine Wereld lijkt de kwetsbare positie van veel bewoners, gecombineerd met het gevoel in de steek te worden gelaten door de overheid, vooral een rol te spelen in het veiligheidsgevoel. Op dit moment lijkt de verhouding tussen zelfredzame en kwetsbare bewoners(enigszins) uit balans, wat een weerslag heeft op de sociale cohesie. Bewoners hebben hun handen vol aan hun eigen problematiek.Investering op de onderlinge band tussen buurtbewoners maar ook op de relatie tussen bewoners en professionals zou kunnen helpen. Daarnaast kan de onveiligheidsbeleving wellicht verminderd worden door verloedering tegen te gaan,door een jongerenvoorziening te creëren en door gerichte hulp voor specifieke jongeren zodat zij op het rechte pad blijven.

Contactgegevens

• Anne Huijzer
• Sara de Wilde